Í vari hvílir fagurt fley
fánum skrýtt í stafni
Bíð ég enn að byr mér gefi
og báran skipi vaggi.
Leitað hef ég lengi skjóls.
Nú mun sigla um höf í höfn
þó hamist norðan stormur.
Í ölduróti og iðuköstum
áfram beiti seglum.
Þá vind á móti í fangið fæ.
Í dag mun heim í naustið ná
og nóttu dimmri gleyma.
Þetta kvæði átti að lýsa hvað mér þótti dagurinn í dag bjartur og dásamlegur og að ég hefði fyllst nýrri von og þrá. Meira segja svo að ég fór í musteri líkamans og gerði 120 magaæfingar í ístruátakinu 2005. Það var á eftir að hafa annars hugar keyrt upp ranga akgrein og fengið skelfingu lostinn ökumann næstum því beint á stuðarann. Ég var á leið að kaupa grænmeti.
En eins og komið hefur fram áður á öðrum stað: "Andinn lifir ekki á tómu samhengi, hann fylgir leiptranna lögmáli".
Eða eins og sagt var til forna þegar menn höfðu verið höggnir í spað. "Og ekki þurfti hann fleira". Ekki verður frekari speki færð í letur.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli