Nú skal leika á langspilið veika
og lífsins minnast í kveld,
hjartanu orna við hljóma forna
og heilagan jólaeld,
meðan noðurljós kvika
og blástjörnur blika
og boganum mínum ég veld.
Í dag er hörkufrost í Reykjavík. Tólf stig í mínus. Við feðgarnir þrír drifum okkur á Gráa köttinn og fengum okkur morgunmat. Annar sonanna hafði verið í vísindaferð í gær í ónefnt bankaútibú og bað um lítinn skammt af amerískum vöfflum. Þegar daman kom með matinn til okkar spurði hún: "og hver er svo með barna skammtinn"? Ég og hinn fengum okkur hinsvegar almennilega skammt við hæfi fullorðinna með fulla heilsu.
Fór á Herrakvöld Fáks á laugardagskvöldið. Þar var önnur vínmenning en ég á að venjast. En mér líkar hún vel.
Ég á tvo syni, (og nei þetta er ekki mynda af þeim báðum heldur bara öðrum). Var að lesa heimasíðu þess eldri þar sem hann lýsir hrekkjum gagnvart þeim yngri. En ég verð að segja, mikil er bræðarkærleikurinn. Því sá yngri hefur aldrei kvartað við föður sinn. Veit ekki hvaðan þeir hafa þetta. Hrekki og umburðarlyndi.
Fór norður í Skagafjörð, Hjaltadal, í Laufskálarétt þar sem var þrusustuð að vanda.
Hófadynur og glaðir knapar.
Þennan keypti ég. Glóabróður. Undan Gömlu-Stjörnu frá Ásgeirsbrekku og Hervari frá Sauðárkróki. Þarf að finna nýtt nafn á blessaðan gæðinginn sem er 5 vetra og ótaminn. Hér hefur Bjarni bóndi í Ásgeirsbrekku handsamað gripinn.
Þetta skjótta folald keyptu Finnur og Fanney af Steingrími á Laufhóli.
Hálfmáni leikur listir sínar með hárri fótalyftu.
Hef verið að grúska í Akureyrarskáldunum svokölluðu. Í þeim hópi er m.a. Bragi Sigurjónsson, en einnig Elísabet Sigríður Geirmundsdóttir, listakonan í fjörunni. Eftir hana er þessi lágmynd af Sigyn að forða Loka frá eitrinu.Án titils
Skjálfandi dropar falla blað af blaði,
björt yfir austurfjöll er sólin stigin
vekur af blundi allt sem dregur anda.
Bíðandi ylsins björk og reynir standa,
blikandi lauf í morgunkuli titrar,
senn hækkar röðull, vermir allt og alla.
Út yfir sundin, inn um hlíð og hjalla,
örléttar þokuslæður mjúkar liðast,
leysast í sundur, hverfa burt í blænum.
Brjósthvítir mávar líða yfir sænum,
skuggar af vængjum fljúga báru af báru,
bjóða þær góðan dag með rómi þýðum.
Þegar þær kyssa sandinn kossi blíðum,
kvikandi ljósbrot titra í vatnsins gáru.
Datt í að hlusta á South River Band sem er auðvitað frá Kleifum í Ólafsfirði, nánar tiltekið Syðri-Á. Mundína samstarfskona mín er frá Ytri-Á og heitir í höfuðið á ömmu sinni. Nú ertu horfin
Þú hvarfst sem draumsjón, fyrir dagsins brá,
dimmir skuggar fylltu huga minn,
sem vorið unga og bjarta, þú vaktir mína þrá
og vonir ljúfar upp við barminn þinn.
Ó, finnurðu ekki hve ég þrái þig
þrungið harmi og friðvana er
hjarta mitt í leit að þér.
En sé ég oft í draumi þitt sólargullið hár
og safírbláu augun horfa á mig,
ég leita inn í rökkrið og hyl mín tregatár,
í tóna bind ég minninguna um þig.
Nú ertu horfin - út á húmsins ver
hjarta mitt sorgþrungið er
því að einni unni ég þér.
Ég geng í myrkri, gatan er mér týnd,
sú gata er mér sem besta leið var sýnd.
Mér þótti einsýn þessi flýtisferð
og fannst hún mundi verða á svipstund gerð.
En fyrr á þrek mitt gekk en glöggt mér var,
og grjótið hvasst mig sárt í iljar skar.
Það setti að huga mínum hik og geig
með hverju spori sem ég lengra steig.
Og þegar leiðin reis í fang, ég fann
að fast á hæla mína efinn rann
og sífurrómi síspyrjandi var,
hvort sæi ég nokkrar götur liggja þar.
Á miðju fjalli hefur nótt mér náð,
ég næsta fáu get um lokin spáð,
en efinn hefur villt mig svo á veg,
að viljalaus í spor hans þræði ég.
Fölnar um hlíðar, færist haustið að
fálæti sólar vex með hverjum degi,
farfuglar þöglir hópast himinvegi
berið mig vindar, burt úr þessum stað.
Blómjurtin fagra lögst er löngu nár,
lífsviskan öll er þjökuð dvalasvefni,
hvarvetna þrotin gleði og yndisefni.
Liðið er enn til loka sólskinsár.
Kalt er mér löngum, kreppir hjarta að
kvíði af sterkum grun um vetur langan
en hvað ég þrái sól og sumarangan!
Berið mig vindar, burt úr þessum stað.
