Kveðist á.

Eins og ég skráði nýlega tóku vinnufélagar mínir við sér og kváðust á. Þó var einn í fríi og kvað þegar kom til baka:

HJB: Drottin minn dýri. Maður má ekki skreppa frá einn dag þá fer Gróttarkvörnin af stað.
Kemur manni þá í hug:

Hnígur bunan bragar þunn,
bræðra rígur harður.
Míga saman í Mímisbrunn
meðan sígur larður.


Því var svarað svona í fyrsta lagi:

M.Óla:
Já hér voru greinilega æðri máttarvöld að verki, en:

Kveður Hans af mikilli kunn-
áttu hvílíkt gaman!
Mættum við báðir í Mímisbrunn
sælir míga saman!

Og í öðru lagi:

Ef í brunninn bræður tveir
buna svo út úr flæði.
Sjálfsagt munu síðar þeir
saman yrkja kvæði

Mímir það var máttugt goð
maki margra manna.
Held þó hafi ekki roð
í Hans, það dæmin sanna.

Lifið heil