Stýrishúsið í hvamminum
Morgunskugginn
á blökkum eikarþiljum
og græna röndin
á kaffifantinum.
Hann treður aftur í pípuna,
plönturnar geta svo sem vel beðið.
Svo rennir hann niður
brúarglugganum
en kallar ekki
konan sefur
í káetunni.
Þannig yrkir Sigurlaugur Elíasson, um Unaðsstaði í ljóðabók sinni Lesarkir landsins. Við ána sem stýrishúsið stendur við og kemur ofan af Reykjaheiði, orti Davíð Stefánsson Dalakofann. Sestu hjá mér Dísa....
Þetta er kyngimagnaður staður.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli