22. október 2008

Karfi

Í dag er framboð af fiski mun meira en þegar ég ólst upp. Á mínu heimili var reyndar alla tíð fiskmeti í hávegum haft og fiskur eldaður á fjölbreytilegan hátt. Best þótti mér þegar mamma steikti rauðsprettu eða smálúðuflök á pönnu sem nú er komin í eigu bróður míns. Mamma hafði alveg einstakt lag á matbúa fisk og var hann ætið eldaður í hádeginu. Á hverjum virkum degi. Sumt vildi ég síður borða af gikkshætti en sé mig alveg í dag prófa það einhvern tímann, t.d. steiktar kinnar í raspi.

Ég man ekki til að karfi hafi verið á boðstólum heima hjá mér fremur en öðrum heimilum. Hann þótti bara ágætur til útflutnings. Ég hef nokkrum sinnum eldað karfa og í gær ákvað ég að prófa einu sinni enn og fékk þessi fínu flök í Hafrúnu, marineruð í olíu, hvítlauk, blaðlauk og púrrulauk ásamt surrimi strimlum. Þetta reyndst hinn besti matur og rann ljúflega niður með soðnum nýjum kartöflum og salati. Ég mæli eindregið með þessum furðufiski á matarborðið

2 ummæli:

ærir sagði...

Afsakið þetta á náttúrulega vera fiskbúðin Hafberg í Gnoðavogi sem ég er að vísa til.

Nafnlaus sagði...

Ja, ekki er ofsögum sagt hjá þér bróðir um matvendnina í þér í denn.
En þetta með karfann, mamma eldaði karfa þegar hann fékkst sem kannski var ekki oft en hún steikti hann á pönnunni góðu og var með sósu með og líka var hún með hann nætursaltaðann og þannig er hann sælgæti, þú ættir að prufa það.

kv.
Bróðir