14. janúar 2008

Táin á karli föður mínum

Þetta söng karl faðir minn víst oft þegar hann var búinn að fá í aðra tána.

Sólsetursljóð.

Nú vagga sér bárur í vestanblæ
að viði er sólin gengin
Og kvöldroðinn leikur um lönd og sæ
og logar á tindunum þöktum snæ
og gyllir hin iðgrænu engin.
En englar smáir með bros á brá
í blásölum himins vaka,
og gullskýjum á þeir gígjur slá,
og glaðkvikan bárusöng ströndinni hjá
í einu þeir undir taka.

(Guðmundur Guðmundsson, skólaskáld)

Engin ummæli: